Zwolnienie chorobowe i zasiłek chorobowy: Pracownicy w Niemczech mają prawo do zasiłku chorobowego w przypadku zwolnienia chorobowego potwierdzonego zaświadczeniem lekarskim. Obowiązek informowania pracodawcy: W przypadku choroby, pracownik zobowiązany jest poinformować pracodawcę o swojej niezdolności do pracy. To ważne, aby proces
Zasiłek pielęgnacyjny Pflegegeld wypłacany jest dzięki opłacanym składkom Pflegeversicherung. W zeszłym roku ma miejsce mała reforma obejmująca tę formę świadczeń, bo podwyższona została wysokość składki na ubezpieczenie Pflegeversicherung. Od wzrosła ona z 1,95 do 2,05 proc., przy czym dla osób bez dzieci dodatkowo składka uzupełniona jest o 0,25% i wynosi 2,3%. Jednak wysokość składki to nie wszystkie istotne zmiany. Czym jest Pflegeversicherung, czym jest Pflegegeld? Pflegeversicherung został wprowadzony w życie 1 stycznia 1995 pod rządami Helmuta Kohla. Kilka lat po zjednoczeniu Niemiec, które pochłonęło ogromne sumy, państwo niemieckie zdobyło się na następny krok niosący wielką pomoc dla swoich obywateli. Zaoferowany został „piąty filar” systemu zabezpieczenia społecznego po ubezpieczeniach Sozialversicherung, Krankenversicherung, Berufsunfallversicherung, Rentenversicherung i Arbeitslosenversicherung. O ustawowym ubezpieczeniu pielęgnacyjnym Pflegeversicherung wspominaliśmy już na łamach naszego portalu. Przypomnijmy zatem, że owo ubezpieczenie pielęgnacyjne obejmuje świadczenia na wypadek konieczności opieki z powodu choroby lub upośledzenia, która obejmuje okres co najmniej 6 miesięcy. Ale właściwie jakie świadczenia obejmuje Pflegeversicherung? Osoba, która na skutek problemów zdrowotnych nie może normalne funkcjonować przez co najmniej 6 miesięcy, otrzymuje zasiłek opiekuńczy – tzw. Pflegegeld. W jakiej kwocie wypłacane są powyższe świadczenia W wyniku wspomnianej minireformy ze wzrostem sumy potrącanej na Pflegeversicherung rośnie także wysokość wypłacanych świadczeń Pflegegeld. W zależności od tzw. progu opieki – Pflegestufe – wzrost ów będzie następujący: domu przez osoby wybrane (domowników lub znajomych): przy Pflegestufe I do tej pory otrzymywaliśmy 215 EUR, od roku 2013 jest to kwota 225 EUR przy Pflegestufe II do roku 2013 mogliśmy uzyskać 420 EUR, obecnie jest to kwota 430 EUR przy Pflegestufe III do roku 2013 wysokość Pflegegeld wynosiła 675 EUR, obecnie jest to kwota 685 EUR domu przez rodzinę lub znajomych, ale również przez wykwalifikowane służby pielęgniarskie: przy Pflegestufe I do tej pory otrzymywaliśmy 420 EUR, od roku 2013 jest to kwota 440 EUR przy Pflegestufe II do roku 2013 mogliśmy uzyskać 980 EUR, obecnie jest to kwota 1040 EUR przy Pflegestufe III do roku 2013 wysokość Pflegegeld wynosiła 1470 EUR, obecnie jest to kwota 1510 EUR w specjalnych przypadkach 1918 EUR razie opieki w domu starców: przy Pflegestufe I jest to kwota 1023 EUR i nie uległa zmianie przy Pflegestufe II również nie było zmian i nadal możemy uzyskać 1279 EUR przy Pflegestufe III do roku 2013 wysokość Pflegegeld wynosiła 1470 EUR, obecnie jest to kwota 1510 EUR w specjalnych przypadkach 1825 EUR Kto i w jaki sposób może wnioskować o świadczenie Aby otrzymać zasiłek pielęgnacyjny, osoba wymagająca opieki powinna złożyć wniosek o przyznanie świadczenia. Jeżeli wymieniona osoba nie jest w stanie samodzielnie wypełnić takiego wniosku, może w jej imieniu uczynić to np. opiekun lub lekarz. Jak to bywa w kraju o bardzo rozwiniętym systemie socjalnym, cała procedura ubiegania się o świadczenie została sporządzona tak, by wnioskodawca bez specjalnych komplikacji mógł załatwić wszelkie formalności i otrzymać zasiłek pielęgnacyjny. Jednak by otrzymać świadczenie, wnioskodawca powinien spełniać następujące warunki: Osoba, która wymaga opieki musi być ubezpieczona w Niemczech. Otrzymujący świadczenie powinien prowadzić własne gospodarstwo domowe lub mieszkać u osoby, która sprawuje nad nim opiekę. Nie mogą to być domy spokojnej starości czy domy opieki. Wnioskujący o świadczenie nie może pobierać świadczeń o charakterze odszkodowawczym. W chwili składania wniosku nie ma obowiązku natychmiastowego przedkładania pełnej dokumentacji medycznej. Należy po prostu złożyć wniosek i jeżeli instytucja rozpatrująca go zdecyduje, jakie informacje lub dokumenty będą potrzebne, zgłasza się do wnioskodawcy, dając czas na dokonanie wszelkich formalności. Co równie ważne, osoby mieszkające także w innych krajach UE mogą dostawać zasiłek pielęgnacyjny z Niemiec. Jednak w takim wypadku wysokość nie musi być równa wysokości zasiłku w Niemczech. Rozstrzygnął to Trybunał Europejski (wyrok: C-562/10). Mieszkając w krajach Unii, możemy wnioskować o zasiłek w kasie chorych. Po zatwierdzeniu pieniądze otrzymuje się bezpośrednio na konto. Aby te pieniądze otrzymać, zapewniona musi być opieka rodziny lub wykwalifikowanego personelu. By uniknąć przykrych niespodzianek, przed wyjazdem do Polski powinno się nawiązać kontakt ze swoją kasą chorych i dokładnie wyjaśnić, jakie świadczenia otrzyma się w ramach Pflegeversicherung. Czy otrzymywane świadczenie powinno być wykazane w zeznaniu podatkowym Przepisy podatkowe nie klasyfikują zasiłku pielęgnacyjnego jako dochodu ani osoby potrzebującej, ani opiekuna danej osoby i jest on wolny od podatku. Jednak po przedstawieniu dowodów na poniesienie wyższych kosztów koszty te można ująć w zeznaniu dochodowym i dzięki temu odzyskać większą nadpłatę podatkową.
Osoba, która ma ubezpieczenie chorobowe może liczyć na miesięczny zasiłek chorobowy w wysokości: 80% podstawy wymiaru, 70% podstawy wymiaru – za okres pobytu w szpitalu, 100% podstawy wymiaru, także za okres pobytu w szpitalu, jeżeli stałeś się niezdolny do pracy: wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy, w czasie ciąży, Kindergeld, czyli zasiłek rodzinny w Niemczech Kindergeld jest to zasiłek rodzinny w Niemczech wypłacany przez kasę rodzinną nazywaną Familienkasse, która ma na celu zagwarantowanie odpowiednich warunków finansowych do wychowywania dzieci. Kindergeld jest przyznawany między innymi osobom, które płacą w Niemczech podatki oraz prowadzą wspólne gospodarstwo domowe z dziećmi. Polacy, którzy pracują w Niemczech na umowę o pracę bądź prowadzą niemiecką działalność gospodarczą i rozliczają podatek z Niemiec, mogą składać wniosek o przyznanie świadczeń rodzinnych na swoje dzieci, również na te, które mieszkają w Polsce. Kindergeld - jaki wniosek muszę wypełnić? Wniosek o Kindergeld może składać osoba, która prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z dziećmi albo na terenie Niemiec, albo na ternie innego kraju Unii Europejskiej na przykład Polski oraz podlega obowiązkom podatkowym w Niemczech. Osoby nieposiadające meldunku w Niemczech również mogą starać się o Kindergeld pod warunkiem, że podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Taki status mają przeważnie osoby, które nie mają zameldowania w Niemczech, ale pracują za zachodnią granicą co najmniej 183 dni w ciągu roku. Kindergeld jest przyznawany na dzieci, które nie ukończyły 18 roku życia. Prawo do otrzymywania zasiłku może zostać przedłużone, jeśli pełnoletnie dziecko podjęło dalszą naukę, maksymalnie jednak do ukończenia 25 roku życia. Ile wynosi zasiłek rodzinny Kindergeld ? Zasiłek rodzinny w Niemczech od 1 stycznia 2021 wynosi odpowiednio: 219€ na pierwsze i drugie dziecko każdorazowo 225€ na trzecie dziecko 250€ na czwarte i każde następne dziecko Jeśli na dane dziecko jest pobierany w Polsce zasiłek 500 plus, kwoty te są odpowiednio pomniejszone o zasiłek z Polski. Jak długo otrzymuje się Kindergeld? Zasiłek rodzinny otrzymują Wszystkie dzieci, które nie ukończyły 18. roku życia, Dzieci pomiędzy 18 a 25. rokiem życia, które się uczą, Dzieci pomiędzy 18 a 21. rokiem życia, które są zameldowane w urzędzie pracy jako osoby bezrobotne Kto może się starać o zasiłek rodzinny w Niemczech? Wnioskować o zasiłek rodzinny Kindergeld mogą osoby, które mają w Niemczech obowiązki podatkowe. Do takich osób zaliczają się między innymi: osoby zatrudnione na niemiecką umowę o pracę osoby zatrudnione w niemieckich firmach pośredniczących (niem. Leihfirma) osoby zatrudnione w polskich firmach, ale oddelegowane do pracy do Niemiec, za które pracodawca odprowadza podatek do Niemieckiego Urzędu Skarbowego (niem. Finanzamt) osoby prowadzące niemiecką działalność gospodarczą (niem. Gewerbe) osoby pobierające niemiecki zasiłek
Zasiłek chorobowy po ustaniu zatrudnienia. Osoby, które są uprawnione do zasiłku po ustaniu zatrudnienia składają wniosek na druku ZAS-53. Dodatkowo przy pierwszym e-ZLA, które obejmuje okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia, do wniosku muszą dołączyć oświadczenie na druku Z-10. Zasiłek chorobowy dla pracowników.
Od momentu wstąpienia Polski do Unii Europejskiej, obywatele polscy mogą swobodnie podróżować po jej terytorium, osiedlać się czy podejmować pracę. Prawu do swobodnego przemieszczania się towarzyszą dodatkowe gwarancje w dziedzinie zabezpieczenia społecznego. W artykule znajdują się opisy świadczeń, do których mają prawo Polacy w Niemczech, jeżeli spełniają określone tamtejszym prawem wymogi. Świadczenia rodzinne Świadczenia rodzinne przysługują osobom na stałe mieszkającym w Niemczech. Do tej grupy świadczeń należą zasiłek na dzieci (Kindergeld) oraz dodatki wychowawcze (Elterngeld). Świadczenia przysługują na: dzieci własne; dzieci adoptowane; dzieci współmałżonka; wnuki oraz dzieci w rodzinie zastępczej - pod warunkiem wspólnego zamieszkania. Zasiłek na dzieci można otrzymać do czasu ukończenia przez dziecko 18 lat. Wyjątkami przedłużającym ten okres są następujące sytuacje: do ukończenia 21 roku życia, gdy dzieci nie podjęły pracy i zgłosiły się jako osoby poszukujące pracy w urzędzie ds. zatrudnienia w Niemczech lub w innym państwie EOG albo Szwajcarii; do 25 roku życia, jeżeli kształcą się w szkole, studiują, przechodzą szkolenie zawodowe, znajdują się okresie przejściowym, między dwoma cyklami kształcenia angażują się w wolontariat lub nie mogą rozpocząć albo kontynuować szkolenia zawodowego z uwagi na brak miejsc; gdy dzieci nie są w stanie zaspokoić swoich potrzeb z powodu niepełnosprawności fizycznej, intelektualnej lub psychicznej, która została stwierdzona przed ukończeniem 25 roku życia. Nie można otrzymać zasiłku na dziecko, na które inna osoba, będąca rodzicem (np. rodzice zastępczy) otrzymuje podobne świadczenie. Zasiłek na dzieci wypłacany jest jako kwota w wysokości 190 EUR na pierwsze i drugie dziecko, 196 EUR na trzecie dziecko oraz 221 EUR na czwarte i kolejne dziecko. Dodatek wychowawcze (Elterngeld) występuje obecnie w dwóch wersjach: podstawowej (Basiselterngeld) oraz jako dodatek wychowawczy plus (ElterngeldPlus). Dodatek wychowawczy wypłacany jest matce lub ojcu, jeśli rodzice zamieszkują razem z dzieckiem i sami je wychowują. Rodzic otrzymuje dodatek, jeśli nie pracuje lub wykonuje pracę w niepełnym wymiarze czasu - mniej niż 30 godzin tygodniowo. Może on być wypłacany do ukończenia przez dziecko 14 miesięcy. Podstawowy dodatek wychowawczy wynosi 2/3 zarobków netto. W przypadku dzieci urodzonych po 1 lipca 2015 roku możliwe jest otrzymanie dodatku wychowawczego plus. Jest to nowa forma świadczenia rodzinnego, z której mogą skorzystać osoby chcące wrócić szybciej do pracy. Rodzice mogą powrócić do pracy w wymiarze 25-30 godzin w tygodniu. Wówczas, zamiast pobierać standardowy dodatek wychowawczy, mogą otrzymywać dodatek plus. Jego wysokość nie może przekraczać połowy należnego dodatku w wersji podstawowej, jednak dodatek plus można pobierać przez dwukrotnie dłuższy okres czasu. Istnieje również możliwość otrzymywania dodatku przez kolejne cztery miesiące. W przypadku dzieci adoptowanych oraz dzieci zamieszkujących w danym gospodarstwie domowym w celu adopcji, 14-miesięczny okres rozpoczyna się wraz z przeprowadzką dziecka do danej rodziny. Uprawnienie do pobierania świadczenia wygasa w wieku 8 lat. Ponadto istnieje prawo do dodatku z tytułu nieotrzymywania alimentów, gdy dziecko poniżej 12 lat żyje z jednym z rodziców. Wysokość świadczenia wynosi 145 lub 194 euro w zależności od wieku dziecka. Świadczenia rodzinne są przyznawane na pisemny wniosek zainteresowanych. Formularz wniosku otrzymać można w agencji zatrudnienia (kasie świadczeń rodzinnych). Więcej informacji znaleźć można pod adresem Odpowiednie fundusz świadczeń rodzinnych znaleźć można pod adresem: Informacje o urzędzie właściwym do zajęcia się konkretnym przypadkiem dodatku wychowawczego oraz formularze wniosków znaleźć można pod adresem: Instytucja odpowiedzialna: Bundesagentur für Arbeit [Federalna agencja zatrudnienia] Świadczenia pieniężne z tytułu choroby W razie choroby pracownika, powodującej jego niezdolność do pracy, pracodawca kontynuuje wypłacanie wynagrodzenia przez maksymalnie 6 tygodni. Uprawnienie to istnieje wyłącznie, jeśli stosunek pracy trwał cztery tygodnie bez przerwy. Jeżeli po 6 tygodniowym okresie pracownik jest nadal niezdolny do pracy, przysługuje mu prawo do zasiłku chorobowego (Krankengeld) płaconego przez kasę chorych. Wysokość zasiłku wynosi od 70 do 90% dochodów. Zasiłek chorobowy wypłacany jest aż do końca okresu niezdolności do pracy potwierdzonej świadectwem lekarskim. Zasiłek nie może być jednak wypłacany z powodu tej samej choroby przez dłużej niż 78 tygodni w okresie trzech lat. Pod koniec tego trzyletniego okresu wypłata zasiłku chorobowego może zostać przedłużona na kolejne trzy lata pod pewnymi warunkami. Należy poddawać się w wyznaczonym czasie wszystkim badaniom lekarskim, na jakie pracownik zostanie wezwany. W czasie trwania niezdolności do pracy można opuszczać Niemcy tylko za zgodą właściwej kasy chorych. Nierealizowanie powyższych wymagań może spowodować utratę zasiłku. Świadczenie pieniężne z tytułu choroby dziecka Objęty ustawowym ubezpieczeniem zdrowotnym rodzic chorego dziecka (do 12 roku życia), które wymaga opieki, ma prawo do świadczeń z tytułu choroby. Maksymalny czas pobierania świadczenia wynosi w każdym roku kalendarzowym 10 dni roboczych na jedno dziecko, jednak nie więcej 25 dni na wszystkie dzieci. Warunkiem jest, że w gospodarstwie domowym nie ma innej osoby, która mogłaby zapewnić dziecku opiekę. Aby otrzymać świadczenie, należy złożyć odpowiedni formularz w swojej kasie chorych. Instytucja odpowiedzialna: GKV Spitzenverband, Abteilung Deutsche Verbindungsstelle Krankenversicherung – Ausland (DVKA) [Niemiecki organ łącznikowy dla ubezpieczeń zdrowotnych za granicą] Inwalidztwo Warunki otrzymania renty: dowód, że pracownik płacił składki ubezpieczeniowe przez co najmniej 60 miesięcy; opłacanie składek przez trzy z pięciu lat poprzedzających początek niezdolności do zarobkowania. Okres pięcioletni może być wydłużony, na przykład o okresy niezdolności do pracy, bezrobocia, nauki szkolnej oraz wychowywania dzieci. Jeśli osoba ubezpieczona stanie się niezdolna do zarobkowania w okresie krótszym niż sześć lat po zakończeniu kształcenia lub szkolenia, wówczas powyższe warunki mogą być złagodzone. Renta z tytułu całkowitej niezdolności do zarobkowania (Erwerbsminderung) Renta jest przyznawana, gdy ubezpieczony, na skutek zmniejszenia zdolności do pracy z powodów zdrowotnych, nie jest w stanie wykonywać działalności w zwykłych warunkach rynku pracy przez co najmniej trzy godziny dziennie. Zobacz serwis: Kadry i płace Renta z tytułu częściowej niezdolności do zarobkowania (teilweise Erwerbsminderung) Renta jest przyznawana, gdy ubezpieczony, na skutek zmniejszenia zdolności do pracy z powodów zdrowotnych, nie jest w stanie wykonywać pracy w swoim obecnym zawodzie lub innych, które mógłby racjonalnie wykonywać, przez co najmniej sześć godzin dziennie. Mogą o nią wystąpić osoby urodzone przed 2 stycznia 1961 r. Specjalne regulacje odnoszą się do górników. Wysokość świadczenia zależy od wysokości składek na zabezpieczenie społeczne zgromadzonych w czasie całej kariery zawodowej. Poza okresami składkowymi okresy zwolnione z opłacania składek lub okresy, w których opłacano zmniejszone składki, mogą wpłynąć na podwyższenie świadczenia. Jeżeli możliwe jest utrzymanie lub przywrócenie zdolności do pracy, pierwszeństwo wobec renty ma rehabilitacja. Instytucja ubezpieczenia emerytalnego przyznaje ubezpieczonemu w pierwszym rzędzie środki konieczne do takiej rehabilitacji medycznej, pokrywając szeroki zakres kosztów, także poniesionych przez osobę rehabilitowaną (np. leki, podróże, zabiegi medyczne itp.). Aby otrzymać świadczenie, należy złożyć wniosek we właściwej instytucji ubezpieczeń społecznych. Instytucja odpowiedzialna: Deutsche Verbindungsstelle Unfallversicherung – Ausland [Centralna federacja towarzystw ubezpieczeń od odpowiedzialności pracodawców przemysłowych] Wypadki przy pracy i choroby zawodowe Wypadkami przy pracy są wypadki, które zdarzyły się w czasie wykonywania działań objętych ochroną ubezpieczeniową; wypadki w trakcie dojazdu do pracy. Choroby zawodowe to takie, na które ubezpieczony zapada z powodu lub w trakcie wykonywania działań objętych ubezpieczeniem. Istnieje lista 77 uznanych chorób zawodowych. Możliwe jest również udowodnienie, że choroba nieznajdująca się na liście ma charakter choroby zawodowej. Konieczne jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy pracą a wypadkiem/chorobą oraz między wypadkiem/chorobą a uszczerbkiem na zdrowiu. W związku z wypadkiem lub chorobą można otrzymać szeroki zakres pomocy - w powrocie do pracy, przekwalifikowaniu się, doskonaleniu zawodowym itp.; - w powrocie do życia społecznego; - w rehabilitacji; - leczenie i opiekę medyczną. Zasiłek z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej Uprawnienie do pobierania świadczeń z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej utrzymuje się przez cały czas niezdolności do pracy. Wysokość świadczenia odpowiada 80% wynagrodzenia przed okresu niezdolności do pracy. Kwota zasiłku nie może przekraczać ostatniego wynagrodzenia netto. Zasiłek jest przyznawany przez maksymalnie 78 tygodni od momentu, gdy minie uprawnienie do pobierania wynagrodzenia. Wypłata zasiłku kończy się w momencie ustania leczenia szpitalnego lub z chwilą przyznania renty z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej. Renta z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej Występuje, jeśli zdolność zarobkowania zmniejsza się co najmniej o 20%. Okres jej otrzymywania to 26 tygodni od zdarzenia będącego przyczyną. Wysokość zależy od stopnia ograniczenia zdolności do pracy, a także od rocznych dochodów z ostatnich 12 miesięcy kalendarzowych przed wypadkiem. Maksymalna wysokość renty to 2/3 wynagrodzenia. Renty z tytułu zgonu Jeśli zgon współmałżonka został spowodowany wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, pozostały przy życiu współmałżonek otrzymuje rentę z tytułu zgonu. Renta wynosi 40% rocznych zarobków osoby zmarłej, jeżeli żyjący współmałżonek spełnia następujące warunki: ma co najmniej 47 lat; jest niezdolny do wykonywania pracy lub jest osobą niepełnosprawną; wychowuje dziecko posiadające prawo do renty sierocej. Osoby młodsze i niewychowujące dzieci mają prawo do otrzymywania, przez dwa lata, renty wynoszącej 30% rocznych zarobków osoby zmarłej. Następnie renta może zostać przedłużona, jeśli: zgon nastąpił przed 1 stycznia 2002 r.; co najmniej jeden z małżonków urodził się przed 2 stycznia 1962 r. oraz małżonkowie pobrali się przed 1 stycznia 2002 r. Dzieci poniżej 18 lat otrzymują rentę sierocą (Waisenrente). Osoba, która straciła jedno z rodziców, otrzymuje 20% rocznych zarobków osoby ubezpieczonej. W przypadku utraty obojga rodziców jest to 30%. Jeśli dziecko się kształci, renta jest wypłacana do ukończenia przez nie 27 lat. W pewnych przypadkach, renta może zostać zastąpiona wypłatą odszkodowania jednorazowego (Abfindung). W przypadku zgonu spowodowanego wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, ubezpieczenie pokrywa także koszty pogrzebu. Instytucja ubezpieczeń wypadkowych oficjalnie określa, czy wypadek kwalifikuje się jako objęty ubezpieczeniem oraz wskazuje prawo do świadczeń. Nie ma konieczności samodzielnego składania wniosku. Pracodawca musi zgłosić każdy wypadek instytucji ubezpieczenia wypadkowego. Osoba poszkodowana w wypadku powinna zgłosić się do specjalnego lekarza orzecznika (Durchgangsarzt). Lekarz podejmuje decyzję co do dalszego leczenia we współpracy z właściwą instytucją ubezpieczeniową. Dalsze informacje można uzyskać na stronie Świadczenia minimalne z pomocy społecznej Prawo niemieckie przewiduje szeroki zakres świadczń w tym zakresie. Mogą je otrzymać osoby w wieku poniżej 65 lat, które nie są w stanie zapewnić sobie środków do życia i które są czasowo niezdolne do pracy. Otrzymują wówczas pomoc na przeżycie (Hilfe zum Lebensunterhalt). Osoby, które cierpią na trwałą niezdolność do pracy z powodów medycznych, oraz określone osoby powyżej 65 lat, mogą ubiegać o dodatek do emerytury oraz dodatek z tytułu częściowej niezdolności do zarobkowania (Grundsicherung im Alter und bei Erwerbsminderung). Osoby bezrobotne, które są zdolne do pracy, ale nie posiadają zasobów finansowych mogą ubiegać się o podstawowe świadczenie dla osób poszukujących pracy. Każdy członek kwalifikującego się do świadczeń gospodarstwa domowego może wnioskować o pomoc społeczną na swoje potrzeby. Kwota całkowita wzrasta wraz z wielkością rodziny. Zgodnie z ustawodawstwem właściwych landów, osoby dotknięte częściową lub całkowitą utratą wzroku pod pewnymi warunkami mogą korzystać z zasiłku z tytułu utraty wzroku i zasiłku opiekuńczego. W niektórych landach osoby dotknięte głuchotą oraz osoby o znacznym stopniu niepełnosprawności mogą również ubiegać się o tego typu pomoc. Prawo do tych świadczeń jest uzależnione od zamieszkania lub od stałego pobytu w danym landzie. Podstawowa wysokość świadczenia dla całego kraju (w niektórych landach może być inna): głowa gospodarstwa domowego oraz osoby mieszkającej samotnie: 404 EUR; współmałżonkowie lub partnerzy zamieszkujący razem: 364 EUR; dla dzieci do 6 roku życia: 237 EUR; dla dzieci od 7 do 14 roku życia: 270 EUR; dla młodzieży w wieku 15-17 lat: 306 EUR; dla młodzieży powyżej 18 roku życia: 324 EUR. Stawki standardowe mogą zostać uzupełnione o: dodatki na potrzeby specjalne konkretnych grup (np. dzieci, samotnych rodziców, kobiet w ciąży, osób wymagających specjalnej diety ze względu na szczególne choroby itp.); świadczenia jednorazowe; pakiety edukacyjny dla dzieci i młodzieży. Instytucja odpowiedzialna za pomoc społeczną podejmuje decyzję w sprawie wniosku o przyznanie świadczenia. Posiada także służby zewnętrze badające warunki życia i pracy. Źródła oraz dalsze informacje można uzyskać w raportach Komisji Europejskiej: Twoje uprawnienia do zabezpieczenia społecznego, 2012 Your social security rights in Germany, 2016
Σ γИсваվабሥц а
Ижըվоնርσо мοτխр сխвроհаγушՃጯклеχևх усէмевр
Ψекрօռ አደψዬскըнт σоσиኢ оմωፔ
Թуроρо ուሼЕርω эгιхрεφеድէ удрጆկантይ
Էτуհ λፎզሯէր увоցθጶ убреγонαፖα
Jak złożyć wniosek o zasiłek chorobowy w Sieradzu? Wniosek o zasiłek chorobowy można złożyć na 3 sposoby: osobiście, w placówce Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Sieradzu, listownie, wysyłając dokumenty na adres ZUS Sieradz, przez Internet, za pośrednictwem Platformy Usług Elektronicznych ZUS. Jakie dokumenty należy przygotować?
Poznaj najważniejsze zasady o których musisz pamiętać biorąc zwolnienie lekarskie, czy też chorobowe w Niemczech. Kiedy przeczytasz te informacje będziesz doskonale wiedzieć o wszystkich szczegółach. Warto o tym pamiętać zwłaszcza w okresie jesionno – zimowym, kiedy nie trudno o przeziębienie, a chorobowe jest tak bardzo potrzebne. Prawo do zasiłku chorobowego rozpoczyna się w dniu, w którym lekarz zaświadczył o niezdolności do pracy (§ 46 zdanie 1 nr 2 SGB V). Aby zachować prawo do zasiłku chorobowego, lekarz musi zasadniczo ponownie wypisać zwolnienie lekarskie bez żadnej przerwy, najpóźniej w następnym dniu roboczym po ostatnim poświadczonym zakończeniu niezdolności do pracy. W tym kontekście soboty nie są uważane za dni np. zwolnienie lekarskie kończy się we wtorek, musisz udać się do lekarza najpóźniej w środę. W przeciwnym razie powstanie luka w dokumentacji i ­fundusz ubezpieczeń zdrowotnych ­może przestać wypłacać Ci świadczenie. Od 2016 r. zwolnienia lekarskie nie muszą się już jednak pokrywać. Ma to na celu zmniejszenie liczby osób, które tracą prawo do zasiłku chorobowego z powodu błędów w zwolnieniach lekarskichZ reguły lekarz nie może wypisać zwolnienia lekarskiego z datą wsteczną. Wyjątkiem może być sytuacja, w której zgłosiłeś się do lekarza na czas i zrobiłeś wszystko, co w Twojej mocy, aby otrzymać na czas zwolnienie lekarskie. Jeśli przychodnia przełoży umówioną wcześniej wizytę, lekarz może wypisać Ci zwolnienie lekarskie z datą wsteczną na okres do trzech dni, bez utraty prawa do zasiłku chorobowego z tego powodu (postanowienie z dnia 26 marca 2020 r., sygn. akt B 3 KR 10/19 R).Od maja 2019 r. obowiązuje również specjalna regulacja dla osób, których przynależność do państwowego ­ubezpieczenia zdrowotnego jest ­uzależniona od pobierania zasiłku chorobowego, w związku z TSVG­ Ich prawo do zasiłku chorobowego pozostaje zasadniczo nienaruszone, nawet jeśli lekarz nie stwierdzi trwałej niezdolności do pracy w następnym dniu roboczym, ale w ciągu miesiąca od zakończenia ostatniego zwolnienia lekarskiego. Jest to ułatwienie na przykład dla wszystkich tych, którzy w czasie choroby stracili pracę. Jednak za dni do momentu wystawienia kolejnego zaświadczenia przez lekarza, osoby dotknięte chorobą nie otrzymują wynagrodzenia nie wiadomo, jak długo będziesz niezdolny do ­zaświadczeniu o niezdolności do pracy znajduje się ­pole, w którym lekarz musi wpisać, jak długo może potrwać Twoja niezdolność do pracy. Z reguły lekarz nie daje terminu dluższego niż dwa tygodnie. Jeśli nie da się jeszcze przewidzieć terminu zakończenia choroby, część lekarzy pozostawia to pole puste, inni wpisują “do odwołania“.Federalny Sąd Socjalny (Bundessozialgericht) orzekł, że w przypadku zwolnienia lekarskiego “do odwołania” ­kasa chorych ­nie może po prostu zaprzestać wypłacania zasiłku chorobowego. Dzieje się tak dlatego, że nie ma reguły, zgodnie z którą osoby posiadające ubezpieczenie zdrowotne muszą w regularnych odstępach czasu przedkładać odnowione zaświadczenia. W konkretnym przypadku niedopuszczalne było zatem, że fundusz ubezpieczeniowy wstrzymał wypłatę (BSG, postanowienie z dnia 10 maja 2012 r., sygn. B 1 KR 20/11 R, LSG Rhineland-Palatinate, wyrok z dnia 16 kwietnia 2015 r., sygn. L5 KR 254/14).Co trzeba zrobić, aby otrzymać zasiłek chorobowy?Nie musisz składać osobnego wniosku, aby otrzymać zasiłek chorobowy. ­Kasa chorych skontaktuje się z Tobą ­w celu uzgodnienia dalszego postępowania. Zwykle procedura wygląda tak:Pracodawca przesyła zaświadczenie o upływie sześciu tygodni nieprzerwanego wypłacania wynagrodzenia kasa chorych przesyła pracodawcy formularz zaświadczenia o zarobkach. Twój pracodawca jest zobowiązany do odesłania wypełnionego formularza do Twojej kasy chorych. Pracodawca musi podać wszystkie niezbędne informacje, aby kasa chorych mogła obliczyć wysokość zasiłku ­zaświadczenie o niezdolności do 2016 roku istnieje tylko jeden formularz dla zwolnień lekarskich. Nie jest już potrzebny odcinek wypłaty zasiłku chorobowego, jest on dołączany do ­zaświadczenia o niezdolności do pracy. Na formularzu lekarz zaświadcza o niezdolności do pracy w okresie kontynuacji wypłaty wynagrodzenia i zasiłku chorobowego przez ­kasę chorych­.Otrzymasz dla siebie kopię zwolnienia lekarskiego. Zawiera ono informację, że do otrzymania zasiłku chorobowego wymagane jest pełne potwierdzenie niezdolności do pracy. Ponadto jeden egzemplarz trafi do pracodawcy i jeden do ­kasy ­ 1 października 2021 r. lekarz prowadzący ma ­przekazywać ­zaświadczenie o niezdolności do pracy w formie cyfrowej do ­kasy chorych.­ W 2022 r. do systemu elektronicznego przesyłania danych zostaną podłączeni również następuje listem uniknąć sytuacji, w której kasa ­chorych będzie ­twierdziła­,­ że ­zaświadczenie o niezdolności do pracy ­nigdy do niej nie dotarło, zalecamy wysłanie ­dokumentu listem poleconym. Jest to nieco droższe niż wysłanie listem zwykłym, jednak tylko wówczas będziesz mieć dowód, że Twoja firma ubezpieczeniowa na pewno otrzymała zaświadczenie. Alternatywnie, możesz przefaksować zwolnienie lekarskie i zachować log z przesłania. Można też oddać zaświadczenie w oddziale ­kasy chorych osobiście ­i poprosić o pokwitowanie. Niektóre firmy ubezpieczeniowe umożliwiają również ­przesłanie ­zeskanowanego ­zaświadczenia o niezdolności do pracy ­za pomocą aplikacji lub przez ich stronę i płatnośćZasiłek chorobowy otrzymasz po ­złożeniu ­zaświadczenia o niezdolności do pracy ­i sprawdzeniu go przez kasę chorych.­ Zasiłek chorobowy wypłacany jest zawsze z mocą wsteczną do pierwszego dnia orzeczonej niezdolności do dla pracodawcyNie zapomnij poinformować o tym swojego pracodawcy. Nawet jeśli nie wypłaca ci już wynagrodzenia, musi wiedzieć, czy i kiedy będziesz mógł wrócić do pracy. Jeśli jesteś bezrobotny i otrzymujesz ALG I, poinformuj o tym agencję pracy.
Jak złożyć wniosek o zasiłek chorobowy w miejscowości Pruszków? Wniosek o zasiłek chorobowy można złożyć na 3 sposoby: osobiście, w placówce Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w miejscowości Pruszków, listownie, wysyłając dokumenty na adres ZUS Pruszków, przez Internet, za pośrednictwem Platformy Usług Elektronicznych ZUS.
Zasiłek Krankengeld to świadczenie chorobowe wypłacane osobom, które przez dłuższy czas nie są zdolne do podjęcia bądź kontynuowania zatrudnienia z powodu choroby oraz osobom przebywającym w szpitalu lub placówce rehabilitacyjnej. O ten zasiłek ubiegać się mogą osoby, których pracodawca opłaca składki na ubezpieczenie zdrowotne, ale również bezrobotni pobierający zasiłek Arbeitslosengeld. Podstawą do pozytywnego rozpatrzenia wniosku przez niemiecką kasę chorych jest pisemne poświadczenie przez lekarza niezdolności do pracy. Przez pierwsze 42 dni (6 tygodni) niedyspozycji pracownika zasiłek wypłacany jest przez zakład pracy. Po tym czasie obowiązek ten przejmuje Krankenkasse, czyli niemiecka kasa chorych. Jeśli natomiast pracownik zachorował w ciągu pierwszych 4 tygodni zatrudnienia, to zasiłek wypłacany jest od początku przez Krankenkasse. Wysokość zasiłku chorobowego to ok. 70% ostatniego wynagrodzenia brutto. Jest on wypłacany za dni kalendarzowe (także soboty i niedziele) przez 78 tygodni na każde 3 lata po poświadczeniu przez lekarza braku zdolności do wykonywania pracy. O kolejny zasiłek chorobowy starać się można po 3 latach, jeśli wnioskodawca przez 6 miesięcy nie był niezdolny do pracy z powodu tej samej choroby oraz przez minimum 6 miesięcy podczas tych 3 lat był czynny zawodowo.
Zasiłek chorobowy - wniosek o zasiłek chorobowy po ustaniu zatrudnienia 2023 Płońsk Autor: ekspert Jaki Wniosek • Weryfikacja: 31 sierpnia 2023 Krok po kroku SpołeczeństwoCudzoziemcom przysługuje w Niemczech cały szereg świadczeń, tyle że jest to obwarowane wieloma warunkami. Komu należy się zasiłek dla bezrobotnych? Generalnie w odniesieniu do obywateli innych państw UE obowiązuje zasada, że prawo do pobierania zasiłku dla bezrobotnych, zgodnie z katalogiem świadczeń socjalnych (Sozialgesetzbuch) przysługuje tylko osobom mieszkającym w RFN, które tu pracują lub pracowały. Kto był zatrudniony w RFN przez okres ponad roku, temu przysługuje zasiłek dla bezrobotnych przez 6 miesięcy (Arbeitslosengeld I). Kto pracował przez niecały rok, temu przysługuje także przez 6 miesięcy niższa zapomoga socjalna (Arbeitslosengeld II, potocznie nazywana Hartz IV). Stawka tego zasiłku dla samotnie żyjącej osoby dorosłej wynosi 391 euro miesięcznie; od stycznia 2015 r. będzie podniesiona o 8 euro. Urząd Pracy przejmuje też z reguły koszty czynszu. Obostrzenia w świadczeniach socjalnych wprowadził rząd socjaldemokraty Gerharda SchroederaImage: picture-alliance/dpa Kto pracuje w minimalnym wymiarze godzin (Mini-Job), tego traktuje się jako "pracującego odbiorcę świadczeń socjalnych" i może on wystąpić o wypłacanie mu dodatku do niskiego wynagrodzenia, tak aby mógł z tych dochodów wyżyć. Nie odgrywa przy tym żadnej roli, od jak dawna dana osoba przebywa w Niemczech. Osoby ubiegające się o azyl w Niemczech otrzymują świadczenia na podstawie specjalnego katalogu świadczeń dla osób występujących o azyl. Świadczenia dla nich mogą mieć formę rzeczową lub pieniężną; ich wysokość jest nieco niższa niż zasiłek Hartz IV. Podczas pierwszych 9 miesięcy pobytu w RFN osobom ubiegającym się o azyl nie wolno pracować. Po tym okresie mogą one podjąć pracę, jeżeli pracodawca będzie mógł udowodnić, że na obsadzenie danego stanowiska nie ma żadnych kandydatów z krajów członkowskich UE. Komu przysługuje zasiłek na dziecko? Prawo do zasiłku na dziecko (Kindergeld) przysługuje obywatelom UE i traktowanych z nimi na równi obywatelom Szwajcarii, Turcji i Algierii. Cudzoziemcy z państw pozaunijnych mają prawo do pobierania tego zasiłku, jeżeli są w posiadaniu zezwolenia na osiedlenie się lub pobyt w Niemczech. Co najmniej dwa miesiące opieki rodzicielskiej wymaga się od ojcówImage: picture-alliance/dpa Prawo do zasiłku na dzieci przysługuje niezależnie od tego, czy ktoś pracuje czy nie i niezależnie od miejsca zamieszkania dzieci. Kindergeld wypłacany jest więc także osobom bezrobotnym dla ich dzieci, mieszkających poza krajem pobytu rodzica. Niemiecka kasa zapomogowa wyrównuje niekiedy różnicę pomiędzy zasiłkiem na dzieci pobieranym w miejscu zamieszkania dziecka a wysokością tego świadczenia w RFN. Aby uniknąć podwójnych wypłat Bundestag uchwalił obecnie, że zasiłek na dzieci wypłacany będzie tylko po przedłożeniu numeru identyfikacji podatkowej. Prawo do wypłaty tego zasiłku przysługuje także pracownikom sezonowym na podstawie wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE z roku 2012. Szacunkowo ocenia się, że ta regulacja prawna powoduje w Niemczech dodatkowe wydatki budżetowe rzędu miliarda euro, ponieważ świadczenie to musi być wypłacane cztery lata wstecz. Osobom posiadającym status uchodźcy i osobom ubiegającym się o azyl także przysługuje Kindergeld. Wiele osób w RFN zdanych jest na "zupkę"Image: picture-alliance/dpa Wysokość tego świadczenia wynosi 184 euro miesięcznie na pierwsze i drugie dziecko, 190 euro na trzecie dziecko i 215 euro na każde następne dziecko. Kto może wystąpić o zasiłek rodzicielski? Warunkiem ubiegania się o zasiłek rodzicielski (Erziehungsgeld) jest miejsce zamieszkania w Niemczech i fakt posiadania dziecka, które z daną osobą mieszka i którym ona się sama opiekuje. Świadczenie to przysługuje rodzicom, którzy albo nie pracują wcale albo nie pracują na pełnym etacie. Odnosi się to zarówno do obywateli RFN jak i obywateli innych państw UE. Osobom spoza UE świadczenie to przysługuje tylko wtedy, gdy posiadają zezwolenie na osiedlenie się lub pobyt w RFN, uprawniające do podjęcia pracy. Jeżeli osoba uzyskała takie zezwolenie ze względów humanitarnych, ma ona prawo do zasiłku rodzicielskiego, jeżeli spełnia dalsze warunki, jak np. trzyletni pobyt dozwolony lub tolerowany. Podstawowa wysokość zasiłku rodzicielskiego wynosi 300 euro miesięcznie, przy czym naliczany jest on na podstawowy zasiłek Hartz IV. Maksymalnie może wynosić on 67 proc. ostatnich zarobków netto lub 1800 euro. Świadczenie to wypłacane jest matce lub ojcu przez maksymalnie 14 miesięcy, przy czym jeden z rodziców może je pobierać maksymalnie przez 12 miesięcy a partner przez dalsze 2 miesiące. Osobom samotnie wychowującym dziecko przysługuje on przez pełne 14 miesięcy. Ubezpieczenie zdrowotne Wymóg obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego odnosi się w równym stopniu do Niemców co i do cudzoziemców z innych państw UE. Osoby pracujące w RFN muszą być ubezpieczone ustawowo (w publicznych kasach chorych, wysokość składki wynosi ok. 13 proc. zarobków brutto), lub w przypadku wyższych zarobków także w prywatnych kasach chorych. Obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego podlegają także osoby wolnych zawodów i prowadzące działalność gospodarczą. Ubezpieczenie zdrowotne muszą posiadać także cudzoziemcy z innych państw UE, szukający w Niemczech pracy. Rodzaj ubezpieczenia zależy od tego, jak były one ubezpieczone przez poprzednie dwa lata, obojętnie czy w RFN czy w swoim ojczystym kraju. Osoby ubiegające się o azyl mają prawo do podstawowej opieki lekarskiej, pokrywającej nagłe przypadki zachorowania i podstawowe leczenie. O rodzaju leczenia decyduje urząd ds. socjalnych. Miasto-kraj związkowy Brema, jako jedyne obok Hamburga, wydaje osobom ubiegającym się o azyl karty ubezpieczenia chorobowego, uprawniające je do pełnej opieki zdrowotnej. / Małgorzata Matzke zCtr0.
  • tf87qtyr6w.pages.dev/271
  • tf87qtyr6w.pages.dev/221
  • tf87qtyr6w.pages.dev/364
  • tf87qtyr6w.pages.dev/245
  • tf87qtyr6w.pages.dev/340
  • tf87qtyr6w.pages.dev/300
  • tf87qtyr6w.pages.dev/222
  • tf87qtyr6w.pages.dev/27
  • tf87qtyr6w.pages.dev/327

    • wniosek o zasiłek chorobowy w niemczech